بر اساس كتيبه موجود ميل خسروگرد در سال 505 ق. بنيان گرديده است «خسروگرد» شهري آباد در قرن پنجم و ششم هجري در ناحيه بيهق بوده كه اين مناره آجري برجاي مانده از يك مسجدجامع مي باشد. اين بنا بر كناره راه نيشابور به ري حكم راهنماي مسافران و كاروانيان را نيز داشته است. از جمله عناصر تزئيني آن مي توان به آجرهاي تراش و قالب زده در اشكال متنوع اشاره كرد.